Perugia

Op tijd (9u30) vertrokken voor een ritje van zo een 98 km en anderhalf uurtje rijden.
Weeral had Hubert een pracht van ondergrondse parking gevonden. We konden dan ook met meerdere (8) roltrappen tot bijna boven in de stad. Heb effen geteld en dat zouden 360 x 2 trappen gespaard zijn ! Maar geen nood in Perugia hebben we toch nog een goed 10.000 stappen gedaan. De hoofdstad van Umbrië - Perugia, is prachtig ! Een warm gevoel als we in de stad slenterden . En niet alleen van de zon, want het was amper 27 graden en nu en dan wat flinke wind. Om ons te ontvangen, het was zondag, was er een processie van oa geestelijken. Hier nog geen gebrek precies.
In de kerk- cathedraal gingen we binnen , ik in topje, Hubert in marcelleke, de toezieners zeiden niets. Tot er plots toch ene uit zijn vel schoot en tegen een jong ? japaneesje uit zijn sloffen schoot ! Toen kwam er ook een koppel trouwers binnen en wilde de fotograaf foto's nemen. Man de kerk was bijna te klein! Er werd volop foto's genomen zonder flits, ikke dus ook, maar tegen ons zei dat manneke gelukkig niets.
Dan een museum bezocht waar een tentoonstelling was van religieuze schilderijen . Jammer grotendeels (80%) enkel Italiaanse tekst.  We hebben er toch anderhalf uur doorgebracht. Hier geen vermindering voor 65+. Ik moest ook mijn handtas in een lokker steken ! Mocht er anders niet binnen. Mooie schilderijen gezien al ben ik zeker geen kenner ! Wist niet dat ik er toch zo van zou kunnen genieten !
Voor de terugreis waren we Lucie te slim af. Ze kreeg haar gedacht niet. Hubert wel, kwamen goed en wel terug aan in het hotel.
Op zondag- en maandagavond  is er normaal geen warm eten in het hotel voorzien.
Deze avond waren we verwacht in Montalfoglio zo een 5 km van het hotel. Het restaurant noemde Locanda St Martino. Heb er ook maar één restaurant gezien ! Lekker gegeten. Ze ratelden de menu af en ik die geen Italiaans versta heb wijselijk de keuze aan Hubert gelaten. Heb het me niet beklaagd. Een pasta met truffelsaus. Lamsribbetjes met gebakken patatten. Als dessert koos ik Tiramisu - dat had ik verstaan en mijn vinger ging direct de lucht in. Iedereen had leute.
De terugrit was in de donkerte te doen. Maar dat was geen probleem met de Astra chauffeur.
Veilig en wel in hotel en in ons bed. Slaapwel 💤🛏