L 7 naar Birmingham.

Op woensdagmorgen, kwam Brigitte me thuis ophalen , om via Lochristi naar Zwalm te rijden. Daar bracht een lieve man , ons ( Hilde, Sonia, Brigitte en Linda) naar de luchthaven. We kwamen er aan, zonder extra veel file.
De vlieger vertrok mooi op tijd. En kwam ook , gelukkig, mooi op tijd aan in Birmingham.
Hoor juist dat Brigitte, een mail van haar echtgenoot kreeg, dat Zaventem plat heeft gelegen . Bommelding. Gelukkig vals alarm!
Brigitte had gezorgd voor een gezamenlijke taxi. Toppie ! 7 volwassenen ,een valies, 6 handbagages en een rolstoel.
Aangekomen in het hotel, Ramada in Coventry, kregen Bibi en ik , kamer 906 toegewezen. (negende verdieping.) Zelfs als we op ons hoofd zouden staan, zien we nog altijd hetzelfde nummer.
We hebben er elk , een hoog bed. Bibi, neemt de volgende keer een trapje mee ? Komisch ook, de bedden staan op wieltjes ! Leun ik liggend, met mijn rug tegen de achterkant van het bed, en valt mijn kussen , tussen bed en achterkant. Verschietachtig.  YES, Brigitte komt hetzelfde tegen.
We hebben elk een groot , warm, donsdeken !
Negatief, vind ik, er kan geen venster open. Zelfs niet op een kiertje. Zou voor de veiligheid zijn !
Ik probeer later enkele beelden toe te voegen. Google speelt met ......mijn voeten.